SUARA HARAP

30 mei 2011


awak. maafkan saya. 
saya tahu awak tak kisah pun. tapi saya kisah.
saya tetap nak minta maaf. sebab ..
malam tu saya nampak awak. tapi lidah saya kelu untuk berbicara.
saya hanya senyum, dan berlalu pergi macam tu saja.
saya cuba tunggu awak dekat luar. 
tapi saya tengok awak sibuk sangat.
saya tak dapat nak mesej awak, sebab kredit saya dah habis.
jadi saya pun pergi berlalu macam tu saja awak.
hampa sangat.
saya rasa bodoh sangat masa tu.
kebetulan kawan saya ada yang nak teman saya berjalan ke stesen.
jadi saya pun biarkan saja.
sepanjang perjalanan saya fikirkan awak. hati saya sangat tak tenang.
semua jadi bercelaru. saya sangat risaukan awak.
ya, saya tahu awak tahu jaga diri. tapi saya tetap risaukan awak.


awak nak tahu tak? masa awak jauh dari saya.
saya duduk dan selalu memerhatikan awak.
tapi saya tak dapat kata apa-apa.
hanya mampu berkata dalam hati .. yang saya sangat merindui awak.
saya terseksa awak bila bercakap dengan hati sendiri.
tapi saya tak kisah, sebab saya suka tengok awak gembira dan senang dengan saya.
awak sering buat saya tersenyum.
awak..awak jangan membenci saya ya? awak jangan marah saya ya?
sebab balik sendiri malam tu tak bagitahu awak.
saya tahu awak sebenarnya tak kisah pun. :)
tak apa lah. :)


sepanjang dalam perjalanan pulang. saya termenung memikirkan awak.
apa agaknya yang terjadi pada awak.
bila saya sampai di rumah, saya tunggu awak Online.
tapi awak masih tiada. saya tunggu sampai pukul 4pagi. sampai saya tertidur.
hari ini saya cuba cari awak, tapi awak tiada.
saya tanya kawan awak, awak ada tak, tapi diorang semua kata tak nampak awak hari ini.
saya pulang ke rumah dengan hampa. saya cuba call awak, tapi awak off hp.
saya tengok awak tak online juga. hati saya mula tak senang.
saya mula rasa yang saya ni telah buat salah dekat awak.
mungkin awak dah marah saya? awak. tolong maafkan saya.
saya tak dapat maafkan diri saya kalau saya buat awak sakit. :(


*suara berharap*


sakura, 18:34pm